امامت یکی از اصول باور شیعیان است، که به جهت اهمیت آن شیعیان دوازده‌امامی یا اثنی عشری خود را «امامیّه» می‌خوانند.

اصول تشیع: توحید، نبوت، معاد، عدل و امامت

شیعیان با استناد به حدیث نبوی: «من مات و لم یعرف امام زمانه، مات میتة جاهلیّة» (هر کس بمیرد درحالیکه امام زمانش را نشناسد، به مرگ جاهلیت مرده‌است) شناخت امام را شرط قبول اسلام نزد پروردگار می‌دانند.

منبع: ویکی پدیا

ادامه در ادامه مطلب

اصول دین شیعه 5 چیز است.

1. توحید: به معنای یگانگی خداوند متعال است و اعتقاد به خدای یکتا.
2. عدل: به معنای آن است که افعال خداوند متعال از سر دادگری و شایستگی است و به هیچ کس ستم نمی‌کند و هر چیزی را در جای خویش نگه می‌دارد و با هر موجودی، چنانکه شایسته‌است رفتار می‌کند و از هر کس به اندازه ی توانایی ها و استعداد هایی که به او عطا فرموده است انتطار دارد و در اخرت او را به اندازه ی همان استعداد ها مورد بازخواست قرار میدهد.
3. نبوت: به معنای پیامبری حضرت محمد (ص) و دیگر پیامبران الهی است و اعتقاد به درستی سخنان تمام پیامبران و کامل ترین و مکمل ان ها پیامبر اسلام خاتم انبیا است.
4. امامت: بدین معنا که پس از پیامبر اسلام دوازده امام معصوم منصب خلافت و امامت را بر عهده دارند و آنان منصوب خداوند متعال‌اند و ان ها نایب پیامبر اند که خاتم ان ها امام عصر امام زمان یا همان امام مهدی است.
5. معاد: به معنای آن است که روزی همه مکلف ان برای بازخواست و حساب در پیشگاه الهی گرد هم می‌آیند و هر کس به پاداش و کیفر خویش به اندازه ی توانایی هایی که خداوند به او داده و استعداد هایی که به او خداوند متعال عطا نموده است می‌رسد.در واقع این روز همان قیامت است که از نام های دیکر این روز میتوان به روز حساب یا حسابرسی و روز موعود و... اشاره کرد که بعد از ان حساب رسی انسان ها به نسبت توانایی ها واعمالشان در جایگاهی از دنیای ابدی به زندگی ابدی خود ادامه می دهند و روز قیا مت همانند پلی میان زندگی فانی و زندگی ابدی یا جاودان است و هر کس بابت اعمال بدی که داشته یا باید حلالیت بطلبد از مردم یا مجازات بکشد و سپس به زندگی ابدی خود ادامه دهد.لازم به زکر است کار های بدی که به خداون مربوط بوده یا همان حق الله در صورت توبه حتی در لحظات اخر زندگی بخشیده میشود و اعمال خیر ضریبی ده برابر نسبت به اعمال بد دارد و خداوند به نسبت اعمال خیر انسان به اعمال بد او به او مجازات می دهد و ممکن است قدری از صواب را به انسانی بدهند تا کسی را ببخشد اما حق الناس یا همان حق مردم بخشی دنش دست خود انسان است و خدای متعال دخالتی در ان نمی کند.